Zijn werk
Zijn eerste werk bestaat uit tekeningen, gemaakt tijdens zijn opleiding bij het instituut
Bik en Vaandrager, vanaf zijn 12e jaar. Hij heeft daar een gedegen tekenopleiding genoten
waarvan hij de rest van zijn carrière blijft profiteren.
Nadat hij enige jaren lessen heeft gegeven in handtekenen aan scholen zien we omstreeks
1922 grafisch werk van zijn hand verschijnen in de vorm van etsen en houtsneden.
Gestimuleerd door zijn tijdgenoten en het feit, dat dit werk erg
geliefd is bij een groter publiek, blijft hij in deze grafische
technieken werken tot aan de tweede wereldoorlog.
In de jaren 1957-1958 pakt hij met name het etsen nogmaals op
maar hiervoor is op dat moment geen markt meer.
In de jaren 1926-1928 werkt hij veel buiten naar de natuur en
volgt hij de werkzaamheden op het strand en de duinen van
Kijkduin, met als resultaat portrettekeningen van de werkers en
krachtige olieverfschilderijen van hun arbeid.
Begin jaren ‘30 ontwerpt hij glas-in-lood ramen voor de
Bethlehemkerk en het gebouw Eltheto.
De bloei van zijn kunstenaarschap wordt echter abrupt onderbroken door het overlijden
van zijn vrouw Antonia in 1934.
Hij houdt zich op de been met het maken van houtgravures voor het boek de Heilige
Evangelien, dat in 1939 verschijnt en met zijn werk als docent aan de Haagsche Academie
voor Beeldende Kunsten (1929-1946).
Tijdens de oorlogsjaren werkt hij mee aan de illegale krant De Telex met het schrijven van
teksten en gedichten af en toe onderbroken met grafisch werk.
Na de oorlog kost het hem veel moeite, om het penseel weer op te pakken en hij ergert zich
aan de abstract werkende jonge kunstenaar-collega’s van die tijd. Ook hij experimenteert
voorzichtig met zijn stijl van werken, maar dat leidt niet tot de gewensde resultaten.
Wel succesvol is zijn glas-in-lood werk voor o.a. Philips en Wolff& Semeijn.
Voor diverse vrienden en relaties vervaardigd hij portretten in olieverf en in het jaar 1960
brengt hij veel tijd in de natuur door met het maken van kleurrijke aquarellen.
Zijn werk na zijn 60ste verjaardag is erg divers van aart
en het lukt hem niet om een boeiende stijl te ontwikkelen,
die bij de naoorlogse generatie aanslaat.
Hij blijft echter tot na zijn 80ste proberen en werken,
ondanks de depressies, die het gevolg zijn van het gebrek
aan waardering voor hetgeen hij maakt.
In detail kunt u onder het hoofdstuk MONOGRAFIE de
verschillende hoofdstukken van zijn leven zien en lezen,
klik hiervoor op onderstaande link:
MONOGRAFIE